Skąd wzięły się precle? Przyznajemy – historia dość zakręcona. Pewnego razu piekarz-gapa tak się palił do pracy, że z tego zapału przysnął, zapominając o tym, że owe wypieki wsadził do pieca (kto z nas choć raz nie zasnął w pracy?). Po krótkiej drzemce poczuł więc palącą potrzebę – aby ponowić cały proces.  Zorientowawszy się o pomyłce – odkrył nowy rodzaj wypieku. Precle właśnie! Mimo, że odrobinę spieczone – po dopracowaniu, okazały się wspaniałą przekąską. Morał? Czasem warto przymknąć oko 👀 Jest również historia mnicha, która tłumaczy kształt naszych precli. Otóż podczas pieczenia chleba zostało mu nieco ciasta, które postanowił wykorzystać w formie przekąski dla modlących się dzieci. Skrzyżowane na piersi do modlitwy dłonie posłużyły mu jako inspiracja. I już!

Ale to wszystko to już historia. Nową piszemy sami. Ale teraz już nie przymykamy oczu i nie zostawiamy naszych precli zdanych na przypadek – bo u nas nic nie jest przypadkowe. Starannie dobieramy najwyższej jakości, świeże produkty i unikamy tego, co sztuczne i niezdrowe (polecamy również w relacjach). Wszystko po to, by zaserwować Wam przekąskę, po której zjedzeniu nie będziecie mieć wyrzutów. A po zakończonej pracy – oddajemy hołd piekarzowi-gapie i jego preclom. Świętując udany dzień odpowiednią drzemką 😴

Efekt jest taki: po zjedzeniu naszych precli nie wiesz, czy przez przypadek nie był to sen.

Recepturę precli mamy wykutą na blachę! Przyznajemy – na początku trochę mieszamy: mąka, woda, drożdże i sól. Później pleciemy – przy miłych i zabawnych pogawędkach. Najpierw skręca nas (ze śmiechu), a potem my skręcamy precle (z zamiłowania). Następnie dajemy im odetchnąć w roztworze sody, który nadaje im chrupkości i koloru. Na górę: sól, sezam lub mak. Czy są dobre? O TAK. No a na koniec robi się już naprawdę gorąco – bo trafiają do pieca.